Mądrość żydowska

Mędrzec słowami zdobywa sobie miłość, a uprzejmości głupich będą wzgardzone.
Polacy mają jedynie mgliste mniemanie na temat myślenia talmudycznego. O żydowskiej mądrości nic nie wiedzą. Cóż się dziwić, skoro o własnej mądrości też wiedzą niewiele, myląc ją z głupotą?
O własnej głupocie i własnej mądrości najlepiej wiedzą nieliczni, zwłaszcza jednak polscy Żydzi. Muszą wiedzieć, bo inaczej dostaliby schizofrenii. Oto jeden ze znakomitych przykładów:

Gdzie tylko polskie serce po polsku mocno bije
tam cię spotykam najczęściej, tam nam ze sobą najmilej
Nie zmogła ciebie komuna, kropidło też nie da rady
Jak orzeł szybujesz w chmurach, bo skrzydła masz nie od parady

Dumna i wolna, szumna i pańska
w koronie ze świecidełek
obywatelska, chłopska, hetmańska
w szumie sztandarów na czele
Żadna się ciebie skaza nie ima
cenniejszaś dla nas niż złoto
lata mijają, a ty się trzymasz
odwieczna polska głupoto

Ten, kogo palcem wskażesz rusza za tobą w taniec
choćby już stał przed ołtarzem ważniejsze będzie powstanie
Szaniec z brylantów sypany, szarża skrzydlata pod Wiedniem
Wpierw mazur, potem rany, sam Chrystus narodów nieledwie

Świat się na ciebie zawsze wypinał
a dziś po prostu go nudzisz
Już po komunie padł mur w Berlinie
żyjesz z kuponów od złudzeń
Jak neon świeci korona z cierni
lecz to nie działa już na mnie
Pejzaż po bitwie na tle sztandarów
ułan z dziewicą przy szambie

(oraz szum melodii patriotycznych)

y