wtorek, 9 sierpnia 2011

Sziwa Asar be-Tamuz (Post 17. tamuz)

Przez całą historię żydowskiego narodu w tym dniu spadały na niego różne tragedie. Siedemnastego tamuz Mosze złamał pierwsze Tablice, na których Bóg zapisał Dziesięć Przykazań; w tym dniu przestano składać ofiarę tamid, przed zburzeniem Świątyni; tego dnia wróg uczynił wyłom w murach okalających Jerozolimę, Sefer Tora została spalona, a w Świątyni ustawiono pogański posąg.
Ilustracja z Forum Żydów Polskich:
http://fzp.net.pl/swieta-zydowskie/tisza-be-aw
Pamięć tych tragicznych wydarzeń wciąż jest żywa pośród narodu żydowskiego, dlatego dzień ten został oddzielony, aby móc prześledzić własne uczynki, dokonać skruchy i wrócić do Boga, aby zapobiec takim tragediom w przyszłości.
Wszyscy, ktorzy płaczą nad Jerozolima zasłużą, by widzieć jej szczęście i radość, jak jest powiedziane: "Radujcie się jej wielkością, wszyscy, którzy płaczecie nad nią" (Jeszajahu 66:10).
Świątynia zaczęła płonąć dziewiątego aw i płonęła aż do dziesiątego aw i dlatego, wprawdzie post kończy się po zachodzie słońca dziewiątego aw, to jednak niektóre zakazy obowiązują dłużej. Aż do południa dziesiątego aw nie wolno kąpać się dla przyjemności, prać ubrań, ścinać włosów, golić się, jeść mięsa i pić wina. Jedynie gdy Tisza beAw wypada w czwartek, wolno w piątek kąpać się, aby uszanować Szabat.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz